شاعری که با یوزپلنگ‌ها می‌دوید
تاریخ انتشار: ۲۴ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۸۹۸۰۶
به یاد دارم که در اوایل سل‌های ابتدایی دهه ۷۰، به اتفاق دوستی مشترک در خیابان قدم می‌زدیم که من پیگیر احوال آقای نجدی شدم، با پیشنهاد همان دوست خدمت ایشان رسیدیم و با شناختی که از او و آثارش قبل از انقلاب داشتیم می‌دانستم که با چه شاعر بزرگی روبه‌رو هستم.
به گزارش ایسنا، روزنامه آرمان امروز در زادروز زنده یاد بیژن نجدی شاعر بنام ایرانی در مطلبی به قلم کریم رجب زاده شاعر و پژوهشگر نوشت:
۲۴ آبان، زادروز زنده یاد بیژن نجدی، یکی از مفاخر ادبی گیلان است، روزی که خالق شعر ماندگار «یوزپلنگانی که با من دویده‌اند» دیده به جهان گشود و در چهارم شهریور ۱۳۷۶، از دنیا رفت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در آن زمان در روزنامه اطلاعات یک صفحه ادبی به‌نام «بشنو از نی» داشت که من شعر آقای نجدی را به مسئول صفحه دادم و به یاد دارم که روز سه شنبه، آن شعر منتشر شد. بزرگانی همچون رحمت حقی پور، روی این شعر نقد نوشتند و از آن زمان آقای نجدی از سکوت درآمدند و فعالیت خود را در حوزه ادبی کشور از سر گرفتند. زنده یاد نجدی در زمینه داستان، یگانه بد و او هم دستانش شعر بود و هم اشعارش بوی داستان می‌داد. به‌خوبی می‌دانیم که بخشی از داستان، روایت است و این روایت در اشعار نجدی به وضوح دیده می‌شد و در عین حال در داستان‌های نجدی، ما رگه‌های پررنگی از شعر را می‌بییم. به عنوان مثال او در داستان سپرده به زمین می‌گوید: «بخاری با صدای گنجشکان می‌سوزد» این خصوصیت در شعر سهراب سپهری هم وجود داشت و اشعار این هنرمند، بوی نقاشی و تصویرسازی می‌داد. استان گیلان، مفاخری همچون شمس لنگرودی، علیرضا پنجه‌ای، شیون فومنی، سعید صدیق و… دارد که آثارشان ادبیات کشور را تحت الشعاع قرار می‌دهد، هر کدام از این شاعران امضای خود را پای شعرشان دارند، ولی اشعار نجدی هیچکدام تحت تاثیر از این بزرگان نبود و همین امر اشعار نجدی را منحصر به‌فرد می‌کرد.
ویژگی شعر او در جسارت‌های زبانی بود، رفتارهای او با زبان دهه هفتاد، بسیار متفاوت بود. همچنین او در شرایطی که نویسنده‌ای مدرن بود اما به ادبیات آیینی اعتقاد عجیبی داشت. نجدی بر این باور بود که ما باید با فحوای کلامِ شعر طرف باشیم. ما باید ببینیم که قوت شعر کجاست او می‌گفت که من با پاهایم می‌اندیشم و با سرم می‌نویسم، این تفاوت‌ها از او شاعری جسور ساخت. در دهه ۷۰ برای شهر ایران دهه خاصی بود و این امر باعث می‌شد که نجدی، در این دهه به خوبی دیده نشود. او در روزگار خود آدمی مدرنی بود و باید آثار و شخصیت او دوباره مورد بررسی قرار بگیرد، چون بسیار باارزش است. اما سوال اینجاست که چرا سبک و سیاق بجدی در ادبیات ادامه پیدا نکرد، در حالی‌که قداست در شاعرانگی او بسیار بالا بود. همین ایراد را به برخی از بزرگان ادبی ایران می‌گرفتند و می‌گفتند زبان آنها قابل ادامه نیست. من معتقدم که باید زبان در شعر یک شاعر، ادامه پیدا کند. به‌عنوان مثال بعد از یدالله رویایی خیلی‌ها شعر حجم گفتند، اما کسی رویایی نشد. هر شاعر امضای خود را دارد و نفر دوم برای همیشه زیر سیطره زبانی شاعر اول می‌ماند.
بخشی از وصیت‌نامه بیژن نجدی در ابتدای کتاب یوزپلنگانی که با من دویدند چنین است:
و می‌بخشم به پرندگان
رنگ‌ها، کاشی‌ها، گنبدها
به یوزپلنگانی که با من دویده‌اند
غار و قندیل‌های آهک و تنهایی
و بوی باغچه را
به فصل‌هایی که می‌آیند
بعد از من.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: شمس لنگرودي بیژن نجدی روزنامه آرمان استان گیلان رژیم صهیونیستی فلسطين آفریقای جنوبی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۸۹۸۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
داستان حذف معافیت مالیاتی باشگاه‌های ورزشی
به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری صدا و سیما، اخذ مالیات بر ارزش افزوده از فعالان ورزشی در حالی رقم خورده است که طبق اصل ۳ قانون اساسی آموزش و پرورش و تربیت بدنی باید به صورت رایگان در اختیار عموم مردم قرار بگیرد.
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت